English
Barcelona-route:
Algemeen:
Andere fietstochten:
|
|
Conclusie van onze fietstocht van
Eindhoven naar Barcelona
Eric en ik zijn in april/mei 2003 van Eindhoven
naar Barcelona gefietst. Op deze pagina vind je wat we
er nou eigenlijk - achteraf gezien - van vonden.
De conclusie van dit verhaal....
Het was een fantastische reis, waarin we enorm veel hebben
meegemaakt. Prachtige uitzichten gezien, aardige mensen
ontmoet, en toch (al verloren we dat wel eens uit het oog)
ook veel gepresteerd. Het was absoluut, 100% zeker, de
moeite waard, een onvergetelijke ervaring, en we hopen nog
eens zoiets te doen.
Maar het is natuurlijk niet niks, zo'n fietstocht. Zeker als je
nog nooit eerder zoiets gedaan hebt, en ook eigenlijk geen
super outdoor-freak bent (en niet bijzonder kickt op afzien).
Er waren momenten dat een paar kleine tegenslagen - die op
zichzelf niks te betekenen zouden hebben - opstapelden. Soms
ging het zover dat we echt baalden, dat we psychologisch door
een dal gingen. Maar op deze tijden is het nooit zo erg geworden
dat we serieus overwogen om te stoppen. Er kwam altijd wel weer
een fijne afdaling, een mooi uitzicht, of een gezellige kroeg,
en voor we het wisten gingen we weer vol goede moed verder, en
was het moment van afzien alweer bijna vergeten.
Judith's ontstoken achilles pees op de derde dag was van een
andere orde; we waren serieus bang dat dit onze tocht tot een
abrupt einde kon brengen, en waren hard aan het nadenken over
mogelijke oplossingen. De werkelijkheid was echter een betere
oplossing dan we hadden kunnen bedenken: met de cocaine-spuit
van de Belgische dokter konden we bijna probleemloos verder!
Eric's ziekte, een paar dagen voor het einde, was nooit echt een
bedreiging voor onze tocht. Inmiddels waren we zo ver gekomen, en
zo vastberaden, dat hij desnoods met diarree en misselijk verder
gefietst was. Wel hadden we het allerlaatste stuk tot in
Barcelona dan waarschijnlijk niet meer gedaan.
Op het internet vond ik van
iemand anders ook een conclusie (onderaan de pagina) na
een lange fietstocht, en dat vond ik verstandige woorden. Zij
hebben het geloof ik wat zwaarder gehad dan wij, en hebben blijkbaar
serieus overwogen om te stoppen (wat bij ons niet aan de orde kwam),
maar toch herken ik er wel iets in: "de mooie herinneringen bleven
mooi en de slechte groeiden uit tot 'sterke verhalen'." Al
tijdens de fietstocht stapelen de sterke verhalen zich op, en
achteraf worden ze alleen maar sterker! Dus zelfs de negatiefste
aspecten krijgen een positieve wending.
Wij vonden het wel een uitdaging, maar aan de andere kant viel
het eigenlijk enorm mee. We pakten gewoon iedere dag de fietstassen
in, stapten weer op, en fietsten een stukje verder. Niks bijzonders!
Gewoon doen! En dat is - denken wij - het moeilijkste stuk van de
hele reis: het eraan beginnen, het gewoon doen! Dus
als je erover twijfelt om zoiets te doen: ja, doen, het zal zeker
de moeite waard zijn!
|reisverslag deel 1|
|deel 2|
|deel 3|
|deel 4|
|intro|
|voorbereiding|
|onze route|
|spullen|
|English|
|Judith home|
|
|